Błędy popełniane przez rozwodzących się rodziców, które rujnują życie dziecku
Czy wiesz jakie są najczęstsze błędy popełniane przez rozwodzących się rodziców? Być może nie miałaś głowy, by się nad tym zastanawiać, bo sama od jakiegoś czasu próbujesz ułożyć sobie życie na nowo. Nie zapominaj jednak, że wasze dzieci znalazły się w wyjątkowo trudnej sytuacji. I chociaż rozstanie nie oznacza całkowitej utraty jednego rodzica, to zawsze będzie się wiązać ze stresem (a niekiedy nawet traumą) dla maluszka. Chociaż próbujecie stworzyć odpowiednie warunki dla dziecka, to „chcąc dobrze” możecie swoim zachowaniem im szkodzić…
Najczęstsze błędy popełniane przez rozwodzących się rodziców
Te zachowania mogą zrujnować życie dziecka po rozwodzie jego rodziców. Czasami dorośli zapominają, że maluchy potrzebują większej pomocy i wsparcia niż się wydaje.
Poniższe błędy omówię zwracając się bezpośrednio do Mam. Jednak dotyczą one również Ojców, zwłaszcza jeśli dzieci pozostają pod ich opieką (a tak też się zdarza).
#1 Postrzeganie dziecka jako osoby dorosłej i obarczanie go swoją rozpaczą
Nawet jeśli wydaje Ci się, że dziecko rozumie całą sytuację, pamiętaj, że to nadal tylko dziecko. Jego rozwój emocjonalny jest na innym etapie i potrzebuje większego poczucia bezpieczeństwa niż Ty.
Zapewniaj maluchy, że wszystko będzie dobrze, ale nie opowiadaj im dokładnie o wszystkim. Jeśli sama potrzebujesz wsparcia i pocieszenia zwróć się do przyjaciółki, kogoś z rodziny albo udaj się do specjalisty. Nie obciążaj dzieci swoimi problemami i nie przelewaj na nie swojej rozpaczy.
Nie mów też, że „tatuś NAS już nie kocha i nie chce z NAMI mieszkać”. Bez względu na powód rozstania, partnerzy odchodzą od siebie, a nie od dziecka (przynajmniej w większości przypadków). Taki komunikat może przynieść Ci chwilową ulgę, ale zrani malucha. W taki sposób przeniesiesz swój ból na dziecko, co może negatywnie odbić się na całe jego dorosłe życie.
#2 Rozpieszczanie i pobłażanie wszystkiego dziecku, bo „jest z rozbitego domu”
Wiele osób popełnia ten błąd, sądząc, że można dziecku wynagrodzić przeżycia związane z rozwodem rodziców. Jednak ciągłe dawanie prezentów, zabieranie w podróże i pozwalanie na wszystko nie jest dobrym rozwiązaniem. Uczuć nie da się zagłuszyć poprzez zwolnienie dzieci z wszelkich obowiązków i wypełnianie im czasu samymi rozrywkami. To może mieć wręcz odwrotny skutek.
Choć trudno w to uwierzyć, aby maluszek czuł się bezpiecznie, potrzebuje w życiu pewnych zakazów i ograniczeń. Pozwalanie „na więcej” najczęściej wynika z poczucia winy rodzica, a nie faktycznej potrzeby dziecka.
Ponadto, błędem jest utożsamianie wszystkich problemów wychowawczych z rozwodem rodziców. W wielu przypadkach występują one właśnie z powodu nadmiernego pobłażania potomstwu i wystąpiły by nawet, gdyby mama i tata nadal ze sobą mieszkali.
5 sposobów, dzięki którym dowiesz się jak nauczyć dziecko cierpliwości
#3 Zmuszanie dziecka do wyboru między rodzicami
Nie obciążaj dzieci decyzjami dotyczącymi miejsca ich zamieszkania, spędzania świąt czy urodzin. To nie jest wobec nich w porządku. Maluchy pozostając w tzw. konflikcie lojalnościowym pomiędzy rodzicami często nie są w stanie udźwignąć takiej odpowiedzialności.
Wysłuchaj opinii dziecka, rozmawiaj z nim o jego potrzebach, ale nie zmuszaj go do wyboru między mamą a tatą. W przeciwnym wypadku, dziecko będzie czuło się, jakby zdradzało jednego z rodziców.
To, z kim maluch zostanie po rozwodzie, jak i kiedy będziecie spędzać z nim czas ustalcie między sobą lub w sądzie. Nie naciskajcie na dziecko, by dokonało wyboru za was. Nie powodujcie w małym człowieku poczucia winy, którego nie będzie potrafił później udźwignąć.
#4 Próbowanie być lepszym/ulubionym rodzicem
Nie powinnaś rywalizować ze swoim byłym partnerem ani poprzez nadmierne zabieganie o atencję dziecka, ani poprzez obdarowywanie go zabawkami czy naruszanie dyscypliny. Warto byłoby ustalić wspólne zasady wychowania, których oboje będziecie przestrzegać.
Próbując wyglądać lepiej niż Twój były partner w oczach dziecka i pozwalając mu na wszystko, na co nie pozwala drugi rodzic może negatywnie wpłynąć na dziecko.
Nie powinnaś też próbować zastępować dziecku ojca (chyba, że faktycznie nie ma go w życiu malucha). Mama to mama, a tata to tata. Lepiej skupić na tym, jak ułatwić drugiemu rodzicowi wypełnianie jego rodzicielskich obowiązków, a nie jak go wykluczyć z waszego życia.
#5 Uniemożliwianie drugiemu rodzicowi kontaktu z dzieckiem
Możliwe, że chciałabyś zapomnieć o byłym mężu i usunąć go ze swojego życia raz na zawsze. Pamiętaj jednak, że jeśli macie dzieci, to utrudnianie mu kontaktu z maluchami najbardziej odbije się właśnie na nich.
Niepozwalanie dzieciom na odwiedziny ojca, wspólne wyjścia czy celebrowanie ważnych dla nich wydarzeń, bardzo je skrzywdzi. One potrzebują obojga rodziców, nawet jeśli już razem nie mieszkają. Brak któregoś z was (w mniejszym bądź większym stopniu) odbije się na nich.
#6 Obwinianie siebie za rozwód
Czasami w życiu zdarzają się nieprzyjemne momenty i nie wszystko idzie po naszej myśli. Gdyby było inne wyjście z sytuacji, prawdopodobnie nie doszłoby do rozwodu. Ale stało się i trzeba ułożyć sobie życie na nowo. Nie można jednak tkwić w ciągłym poczuciu winy.
Odgrywanie winnego rodzica może negatywnie wpłynąć na Twoje dziecko. Nie dość, że maluch może obwiniać Cię za wszystkie swoje niepowodzenia, to jeszcze istnieje ryzyko, że przejmie złe wzorce i będzie powielać je w przyszłości.
Warto też podkreślić i wyjaśnić dziecku, że ono nie jest niczemu winne. Nie powinno czuć, że nie spełniło oczekiwań rodziców czy że jakiś jego zły uczynek doprowadził do rozwodu.
#7 Negatywne wyrażanie się o drugim rodzicu
Chociaż może być Ci trudno dogadać się z byłym mężem, to dla dobra dziecka powinnaś próbować. Nie możesz żyć w ciągłym poczuciu winy za rozpad waszego małżeństwa, ale też nie możesz obwiniać partnera za wszystko (obwinianie siebie bądź partnera to najczęstsze błędy popełniane przez rozwodzących się rodziców!).
Jeśli nawet tak myślisz, to nie powinnaś mówić dziecku o błędach czy złym postępowaniu drugiego rodzica. Staraj się nie wyrażać o nim w negatywny sposób. W przeciwnym razie możesz popsuć relacje między maluchami a ich ojcem. A przecież kochają i Ciebie i jego, ze wszystkimi waszymi wadami.
Nie dawaj też dziecku odczuć, że jest Ci smutno, gdy akurat spędza czas z tatą. Nie odbieraj mu radości z przebywania w towarzystwie drugiego rodzica.
#8 Traktowanie dziecka jako mediatora pomiędzy rodzicami
Nawet jeśli nie masz ochoty w ogóle rozmawiać ze swoim byłym partnerem, nie rób z dziecka posłańca. Nie powinno ono przekazywać waszych wiadomości. I bez tego znalazło się w trudnej sytuacji, więc nie pogarszajcie tego.
Nie zmuszaj również syna bądź córki do odgrywania roli żebraka. Odsyłanie dziecka do drugiego rodzica po pieniądze stawia je w niewygodnej i niemiłej sytuacji. Takie sprawy powinniście załatwiać między sobą.
#9 Pozwalanie rodzicowi na spędzanie czasu tylko i wyłącznie z dzieckiem
O ile potrzeba nieco czasu, aby dziecko zaakceptowało nową sytuację i było gotowe do poznania nowego partnera/-ki swojego rodzica, to nie można całkowicie mu tego zabronić.
Nie możesz oczekiwać, że ojciec dziecka będzie trzymał je z dala od swojej obecnej rodziny, np. widując się z nim tylko w jakiś neutralnych miejscach. Nie może przecież udawać, że nie ma innego życia. Warto jednak, aby też spędzał czas tylko ze swoim synem/córką.
#10 Zawodzenie dziecka i niedotrzymywanie obietnic
Nie ma nic gorszego dla dziecka, jak brak wiarygodności rodzica. Dlatego szczególnie po rozwodzie trzeba zadbać o słowność i punktualność, aby maluch nie zwątplił, że jego tata/mama nadal się nim interesuje.
Nie dawaj zatem dziecku obietnic bez pokrycia i nie zapominaj o jego urodzinach czy szkolnych przedstawieniach. Dzieci rozwiedzionych rodziców czasami gorzej znoszą, np. ich spóźnianie się (mogą bać się, że już nigdy nie zobaczą taty bądź mamy).
